Etnobotanika Oktawy Bożego Ciała

 Koniec Oktawy Bożego Ciała to możliwość poznania nowych roślin, tym razem z torowiska na Nowym Mieście w Białymstoku. Tradycja zbioru i wykonania wianków jest od lat kultywowana choć niestety zanika. Wianek po poświęceniu będzie zgodnie z tradycją powieszony w oknie, nad drzwiami wejściowymi lub zatknięty za obraz i przechowywany do następnej Oktawy. Pomimo suszy rośliny bardzo dobrze znoszą takie ruderalne siedlisko i wszystkie kwitnące znalazły się w wianku. W sumie 12 gatunków, z czego największe problemy z właściwym oznaczeniem były z cieciorką pstrą, która zmieniła miejsce w systematyce i teraz nazywa się topornicą. 

Kwiaty przed uwiciem

4 wianki przed złożeniem

Uwite i przygotowane do święcenia wianki  z następujących roślin:

rezeda żółta (Reseda lutea)
ostróżeczka polna (Consolida regalis) 
żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare)
koniczyna białoróżowa (Trifolium hybridum)
koniczyna dwukłosowa (Trifolium alpestre)
groszek łąkowy (Lathyrus pratensis)
pyleniec pospolity (Berteroa incana)
rumian polny (Anthemis arvensis)
świerzbnica polna (Knautia arvensis)
pięciornik srebrny (Potentilla argentea) 

komonica zwyczajna (Lotus corniculatus)

 topornica pstra (Securigera varia) cieciorka pstra (Coronilla varia)