Inwentaryzacja kruszczyka

 Kolejna inwentaryzacja kruszczyka szerokolistnego to niestety stwierdzenie spadku liczebności storczyków. Siedlisko przy ulicy Filipowicza w Białymstoku, pomimo pozornej stabilności, zmienia się. Świadczy o tym mała liczba kwitnących storczyków oraz coraz mniej form wegetatywnych. Być może  tak jak spontanicznie się pojawiły po wykonaniu chodnika, tak samo szybko zanikną, tak to bywa z takimi efemerycznymi roślinami. Widać nadal wyraźnie wpływ kilku mrowisk mówki rudej, które roznoszą nasiona i dlatego jest tam najwięcej storczyków. Natomiast jest nowe stanowisko oddalone o kilka kilometrów, gdzie kruszczyki  (4 rośliny) wyglądają naprawdę okazale. 

Kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine) z ul. Filipowicza

Kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine) z Łubnik

 

Etnobotanika Oktawy Bożego Ciała

 Koniec Oktawy Bożego Ciała to możliwość poznania nowych roślin, tym razem z torowiska na Nowym Mieście w Białymstoku. Tradycja zbioru i wykonania wianków jest od lat kultywowana choć niestety zanika. Wianek po poświęceniu będzie zgodnie z tradycją powieszony w oknie, nad drzwiami wejściowymi lub zatknięty za obraz i przechowywany do następnej Oktawy. Pomimo suszy rośliny bardzo dobrze znoszą takie ruderalne siedlisko i wszystkie kwitnące znalazły się w wianku. W sumie 12 gatunków, z czego największe problemy z właściwym oznaczeniem były z cieciorką pstrą, która zmieniła miejsce w systematyce i teraz nazywa się topornicą. 

Kwiaty przed uwiciem

4 wianki przed złożeniem

Uwite i przygotowane do święcenia wianki  z następujących roślin:

rezeda żółta (Reseda lutea)
ostróżeczka polna (Consolida regalis) 
żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare)
koniczyna białoróżowa (Trifolium hybridum)
koniczyna dwukłosowa (Trifolium alpestre)
groszek łąkowy (Lathyrus pratensis)
pyleniec pospolity (Berteroa incana)
rumian polny (Anthemis arvensis)
świerzbnica polna (Knautia arvensis)
pięciornik srebrny (Potentilla argentea) 

komonica zwyczajna (Lotus corniculatus)

 topornica pstra (Securigera varia) cieciorka pstra (Coronilla varia)

Kukułka Fuscha

 Podkarpackie siedlisko storczyków się nie zmienia. Usychający grab mocno trzyma się i dzięki temu nadal istnieje szansa, na spotkanie w kolejnych latach tej ciekawej rośliny. W dolinie rzeki w różnych miejscach jest dość pospolity, nawet tak nietypowych, jak leśna droga. Zebrane zdjęcia pokazują różną formę rozwoju. Akurat ten storczyk to forma albinotyczna. Gatunek kukułka Fuscha podlega ochronie ścisłej.

Kukułka Fuchsa (Dactylorhisa fuchsii) - 20 maj

Kukułka Fuchsa (Dactylorhisa fuchsii) - 7 czerwiec

Kukułka Fuchsa (Dactylorhisa fuchsii) - 14 lipiec

Kukułka Fuchsa (Dactylorhisa fuchsii) - 10 październik

Kukułka Fuchsa (Dactylorhisa fuchsii) - forma juwenilna z 20 maja

Turzyce łęgu rzeki Śliwnicy

Dolina rzeki Śliwnicy na Pogórzu Dynowskim to niezwykle bogate przyrodniczo siedliska, które o każdej porze roku warte są  obejrzenia. Tym razem obserwacje dotyczyły turzyc. Może mało spektakularnych roślin, w porównaniu z pięknie kwitnącymi storczykami, ale wartymi oznaczenia, gdyż wiele gatunków to rzadkości. Odcinek leśny rzeki Śliwnicy to tylko trzy kępy turzycy zwisłej o niezwykle długich owocostanach. Pęcherzyki tej rośliny wykorzystywane były po zmieleniu do produkcji mąki i wypieku chleba.

Turzyca zwisła (Carex pendula)

Turzyca prosowa (Carex paniculata)

Turzyca pagórkowa (Carex montana)

Turzyca orzęsiona (Carex pilosa)

Turzyca lisia (Carex vulpina)

Turzyca blada (Carex pallescens)

Turzyca rzadkokłosa (Carex remota)

Turzyca długokłosa (Carex elongata)

I jeszcze ciekawostka z dziedziny malakologii - pomrów błękitny (Bielzia coerulans) do niedawna uważany za endemit wschodniokarpacki.