Wianki

 Na zakończenie Oktawy Bożego Ciała następuje święcenie przyniesionych przez wiernych wianków, uplecionych z kwiatów i ziół leczniczych. Tradycja jest od lat kultywowana. Powszechna jest wiara w moc leczniczą i ochronną wianuszków, najczęściej z kwiatów, które rosną w najbliższej okolicy. Na szczęście w Białymstoku przesunął się okres koszenia poboczy oraz trawników i zamiast wypalonej darni można ciągle podziwiać dziesiątki pięknie kwitnących roślin.  Wianek powieszony w oknie, nad drzwiami wejściowymi lub zatknięty za obraz, przechowuje się przez cały rok aż do następnej Oktawy, a po roku można go spalić. Jak mówi tradycja nie wolno go wyrzucić, gdyż jest poświęcony. 

Wianek z kwiatów przydrożnych Nowego Miasta

Wianek tradycyjny z wielu kwiatów, głównie koniczyn*

Koniczyna białoróżowa (Trifolium hybridum)

Koniczyna łąkowa (Trifolium pratense) 

Koniczyna dwukłosowa (Trifolium alpestre)

Koniczyna polna (Trifolium arvense)

Koniczyna łubinowata (Trifolium lupinaster)

 

*W okolicy można spotkać rzadkość jaką jest  koniczyna łubinowata.