Pogoda wyjątkowa jak na tę porę roku. Bardzo sucho, ciepło i słonecznie. Wycieczka na łąki doliny Biebrzy okazała się wyjątkowo udana. Sporo ptaków (w tym dwa bekasy kszyki), tworzące się rudle saren oraz piękny łoś, łopatacz. Ale odkrycie dwóch nowych stanowisk czarcikęsika, to jak dla mnie wielka sensacja. Użytkowanie kośne tych łąk przynosi wyraźne korzyści w utrzymaniu przekształconego rolniczo, ale bardzo potrzebnego stanu roślinności. Brak koszenia to sukcesja trzciny pospolitej a następnie drzew, wierzby i olszy. Kilka roślin dość późno kwitnących, jak na tę porę roku.
Czarcikęsik Kluka (Succisella inflexa)
Ostróżeczka polna (Consolida regalis)
Firletka poszarpana (Lychnis flos-cuculi)
Maruna bezwonna (Matricaria perforata)
Trzcina pospolita (Phragmites australis)
Szuwar trzcinowy nad Biebrzą. Wybielone słońcem zeszłoroczne pędy trzciny tworzą białe łany na tle tegorocznych brązowych roślin. Brak opadów, niski poziom wód, mała wilgotność na poziomie gruntu, skutkuje dużą trwałością zeszłorocznych pędów.
